Zoeken in deze blog

dinsdag 29 oktober 2013

Sinterklaascadeautjes

'Lang geleden, op mijn oude school.....' Zo begint collega M regelmatig een verhaal. Ze heeft goede herinneringen aan haar school in R en vertelt die graag door. Ik denk ook even terug aan de tijd dat ik in Lelystad werkte en herinner mij dat we in de week voor 5 december een avond op school kwamen met alle ouders (vooral moeders) van de kleuters en dan zelf de Sintcadeautjes maakten. Of maakten we er een surprise om heen? Ik twijfel er ineens over. Dat weten meelezende oud collega's misschien nog? We versierden die avond ook mandarijnen, ze kregen een pet op met een veer, een paar ogen, een mond en een kraagje. Hopla, fleurige oranje pietjes die we, pardon, die Sint in de schoenen van de kleuters stopte.
(foto Bianca Oldenbeuving)Wat een werk en tegelijk veel gezelligheid, tijd om bij te praten tijdens het knutselen. Het gevoel dat we samen 'the village to raise a child' vormden, groeide tijdens zo'n avond. Zou het in deze tijd nog kunnen, met ouders op school een cadeautje knutselen? Iets naaien of vilten of schilderen? Een workshop 'schrijf een lief gedichtje of verhaal voor je eigen kind'. Ik word warm van het idee en zou de workshop zo willen geven ;-) Misschien volgend jaar...Voor dit jaar hebben we de cadeautjes al uitgezocht. In onze eigen plaatselijke kinderboekenwinkel Silvester. Ik kan niet genoeg reclame maken voor deze allermooiste en waardevolste winkel van de stad. Vorig jaar kochten we er voor alle kleuters een mini Haba spelletje, dit jaar krijgen ze een boekje. Wonderlijk dat dat kan, een samen lees boekje voor vijf euro per kind. Sint is er blij mee en we hopen dat de kleuters er straks ook plezier aan zullen beleven. Vorig jaar werd ik rond Sinterklaas ziek en heb toen niet gehoord of de spelletjes van Haba in de smaak vielen. Zijn er ouders van kleuters die er iets over willen schrijven in een reactie? En collega juffen, wat geeft Sint de kleuters bij jullie op school? Ik laat mij graag inspireren voor volgend jaar!

zaterdag 19 oktober 2013

Reisverslag deel drie

Waarom duurde het zo lang voor ik weer verder typte aan 'Op reis met de kleuters'? Vroeg ik mijzelf af. Misschien omdat ik het komende stukje van het verhaal, dat ik voor de zomer schreef, zo opsommerig vind klinken, zo niet spannend, zo informatief. Maar goed, op verzoek van verschillende lezers ga ik er nu voor zitten en hoop dat jullie het toch met plezier zullen lezen. Tijdens de reis zijn de kleuters actief, in beweging. Ze spelen veel, buiten en binnen, rennen en gymmen en klimmen en springen, ze rollen en hinkelen en vallen en staan weer op. Zo ontwikkelt de motoriek zich en de oriƫntatie in de ruimte. Kleuters doen heel veel indrukken op, beleven veel tijdens uitstapjes, in verhalen en gewoon in het dagelijkse leven, onderweg van huis naar school, in de klas, buiten in de natuur of tijdens het winkelen in het stadshart. Op school is er de ruimte om al die indrukken te verwerken, te ordenen, te begrijpen. Dat gebeurt door spel en door het werken met allerlei, vaak toevallig (vroeger waardeloos, daarna kosteloos, nu toevallig genoemd, bakjes, lappen, bladeren, wc rollen, enzovoort)expressiemateriaal.
Naast het toevallige materiaal is er ook heel veel expressiemateriaal te koop. We zorgen op school voor een rijk milieu wat dat betreft. Hoeken met een afwisselende inrichting, veel soorten papier, teken en verfspullen, klei, bouw en constructiemateriaal, wereldspelmateriaal, scharen, plaksel. Allemaal spullen om vorm te geven aan je eigen beleving, jouw wereld. ' Het is goed zoals jij het doet' leren wij de kleuters. Zo ontwikkelen zij zich tot vindingrijke kleine kunstenaars, vol zelfvertrouwen en initiatief. Betrokken bij waar ze mee bezig zijn, helemaal in het nu. Mooi meegenomen is dat door het tekenen, knutselen, schilderen, de fijne motoriek zich als vanzelf ontwikkeld, en de oriƫntatie in het platte vlak. Handig als ze in groep drie gaan leren lezen en schrijven. Spelen doe je soms alleen en heel vaak samen. Gisteren hoorde ik Maud Lucas ten huwelijk vragen in de boekenwinkel die we sinds de kinderboekenweek in onze klas hebben. Een ontroerend moment. Tijdens het spel gebeuren er ook minder aardige dingen. 'Jij was de boef en ik was de baas...' Rollen worden verdeeld en dat levert soms ruzie op. Onenigheid, het weer goed maken, elkaar helpen en troosten. Het hoort er allemaal bij. Zo groeien kleine en soms nog redelijk egocentrische jonge kleuters op tot leuke sociale zesjarigen. Tot kanjers met vaak een witte pet op, leren ze dmv het Kanjerproject. In een kleuterklas is het bijna nooit stil. Er wordt heel veel gepraat, er worden plannen gemaakt,verhalen verteld, vragen gesteld. We lezen prentenboeken, maken zelf verhalen, lezen gedichtjes, raadsels en rijmpjes, voila de taal ontwikkelt zich! We doen veel geluidenspelletjes, leren klankgebaren, zingen zo graag. De auditieve ontwikkeling, een hele belangrijke voorwaarde voor het leren lezen straks (eigenlijk de belangrijkste)heeft onze aandacht. Puzzelen, knippen en plakken, vouwen, zijn belangrijk voor de visuele ontwikkeling. Oeps, wie heeft tot hier door gelezen? Dit bedoel ik dus met niet spannend. Ik vind mijn verhaal een opsomming worden. Hoe kan het beter? Wie heeft een tip? Laat het maar horen in een reactie! En tot ziens bij deel drie van dit verhaal.