Wie ben ik, wie ben jij?

Al enkele weken geleden vroeg Hanneke van de community 1-2, dé kleuterjuffenwebsite of ik een stukje wilde schrijven over mijzelf. Op de valreep van het oude jaar komt het er van, hier ben ik. Jannie, al jaren kleuterjuf, op de prinses Margrietschool in Zoetermeer, met hart en ziel, nog steeds. Toch twijfel ik regelmatig of ik nog wel juf wil blijven. Zoals vorig jaar toen ik 34 kleuters in mijn klas had en ze toch allemaal wilde zien en horen. Dat was onmogelijk en ik vroeg mij vertwijfeld af waar ik mee bezig was.

Waarom blijf ik dan toch juf? Daarover gaat dit blog. Over de hele gewone belevenissen die het leven in een kleuterklas voor mij zo boeiend maken. Het leven met de seizoenen, in het moment, het enthousiasme van kleuters, het plezier. Ik wil ook schrijven over de pijn, het tekort schieten, over wat mis gaat maar vind dat veel moeilijker. Toch ga ik het proberen.

Naast mijn werk als juf schrijf ik graag:Liedjes, verhalen en dus ook dit blog. Als je een liedje nodig hebt, kun je mij mailen, ik schrijf ook op bestelling tegenwoordig!

Tot slot de titel van dit stukje, die eindigt met 'Wie ben jij?' Ik ben daar best nieuwsgierig naar. Wie leest hier mee, ben je een juf, een meester, een ouder, een collega, of ....Dankjewel voor je reactie!

Kan een engel timmeren?

Jarenlang vierde ik kerstfeest met de kleuters en hun ouders in de klas. De enige dag van het jaar waarop we drie keer naar school gingen. Altijd een ontroerende avond waarop de verbondenheid tussen kinderen, ouders en school zo groot was. Ik kon na afloop nooit goed slapen. Alles wat er gebeurd was, de liedjes, het spel, de kaarsjes en de stralende kindergezichtjes, draaide zich als een filmpje steeds weer af voor mijn ogen.
Toen we drie jaar geleden besloten om een kerstwandeling te gaan organiseren had ik dan ook grote twijfels. Hoe zou dat ooit net zo mooi kunnen worden als een kerstfeest in de klas? Ik kon het mij nauwelijks voorstellen. Toch ging ik mee doen met de organisatie, kreeg er zelfs veel plezier in en schreef na afloop een stuk in de krant over de prachtige wandeling door het park en de wijk. Onderweg werden stukjes van het kerstverhaal gespeeld door kinderen van groep 7 en groep 8. Er zong een koortje, de fanfare speelde kerstliedjes, er was een herberg, een stal, een engelendans. En iedereen kon mee wandelen, ook de ouders van kinderen uit de hogere groepen, oma's en opa's, buurtbewoners. Wat mij betreft zouden we het jaar daarop weer een wandeling doen. Het team besliste anders. Het volgende jaar vierden we het kerstfeest met een musical in de kerk. Die avond had een heel andere sfeer. De kleuters kwamen zingend met een lichtje de kerk binnen en dat was het voor hun. Dit jaar besloten we om weer een traditionele viering te doen, net zoals vroeger, in de klas met ouders. In de bouwhoek had ik de stal van Betlehem gemaakt, een soort tent van een aantal kleden die als een afdakje over de hoek heen hingen. Een snoer lichtjes aan de rand en daarbij de engeltjes die we gemaakt hadden maakten het tot een vrolijk geheel. De stal deed de eerst adventsweek dienst als timmerwerkplaats van Jozef. Wat hout, een pot spijkers en een hamer werden daar zeer intensief gebruikt. De rol van engel was ook een favoriete. Groep 5 speelde dit jaar een kerstmusical en twee zussen van meisjes uit mijn groep speelden daarin engelen. Het engelenlied dat de meisjes van hun grote zussen geleerd hadden galmde de hele dag door de klas. Op een ochtend wilde één van de kleuters die als engel in de stal aan het spelen was ook dolgraag even timmeren. Maar daar stak Jozef een stokje voor. Een engel kan niet timmeren, hoorde ik hem zeggen en hij timmerde onverstoorbaar door. 's Avonds zongen de engelen de sterren van de hemel. Maria en Elizabeth legden de handen op elkaars zwangere buiken en voelden elkaars kindje trappelen. Het ezeltje in zijn grijze pyjama droeg Maria op zijn rug. Jozef sloeg bijna op mijn duim, toen ik een spijker even voor hem vast hield. De os hield de pasgeboren Jezus warm in de stal. Schapen en herders kwamen, ook de herbergieren, de hogepriester, Zacharias, de engelen, een hele stal vol blijde enthousiaste kleuters en een klas vol ontroerde ouders. Wat een prachtige kerstviering riep deze juf. Volgend jaar zullen we misschien weer een kerstwandeling doen...Ik moet er nu nog niet aan denken, kan mij niet voorstellen dat enz enz....Hoe vierden jullie kerst op school? Zijn er nog andere manieren? En hoe ervaar je de kerstviering op school, ik ben benieuwd...

ps Fijne kerstvakantie!

Sinterkerst

Kunnen we kerst voortaan in Januari vieren? Elk jaar merk ik het weer. Ik mis het nagenieten van Sint en het rustig toeleven naar kerst. Een paar weken lang bereiden we ons met veel plezier voor op 5 december. Vrijdag vieren we Sinterklaas op school. In het weekend ben ik thuis nog druk met suprises en gedichten maken, tot op het laatste moment...Nog even iets printen, een op het nippertje verzonnen cadeautje gaan kopen en dan de hele zaterdagavond genieten van het voorlezen van gedichten, uitpakken van pakjes, elkaar plagen, herinneringen ophalen aan het afgelopen jaar, heerlijk! Op zondagmiddag vieren we Sint met de uitgebreide familie (mijn broers en hun gezinnen)Een explosie van creativiteit is dat altijd. We zijn allemaal gek op dichten en knutselen. Ik ben de enige kleuterjuf maar bijna iedereen in mijn familie zou wel geschikt zijn voor het onderwijs. Fantasie en opmerkzaamheid zijn in hoge mate aanwezig. Als we op zondagavond thuis komen moet ik de knop echt om zetten. In de hoek van de kamer ligt de poster van de adventskalender. Daar moeten nog raampjes ingesneden worden en dan moet die nog op de achtergrond geplakt worden. Gelukkig heeft mijn echtgenoot twee rechterhanden en een goed hart. Hij biedt aan het karweitje voor mij te doen en in een kwartiertje is de poster gebruiksklaar. Eigenlijk had ik een week geleden al kunnen beginnen met de kalender maar ik kies er voor om na Sinterklaas te starten. Dan doen we elke dag twee raampjes open en zijn precies op 17 december, als we kerst op school vieren, klaar. Als ik maandagochtend op school kom, zijn sommige groepen al helemaal in kerstsfeer. Bij mij staat de stoomboot er nog gedeeltelijk. De banken, die de romp van het schip voorstelden, zijn opgeruimd maar de regenpijpen in emmers zand en een oud poppenkastje met hoepel, als boeg en stuur staan nog in de gang. In de kring vertel ik over Zacherias in de tempel.Wie mag de wierook aansteken? We spelen het loten na met het namendoosje dat we in de klas hebben. Als de wierook brandt, verandert de sfeer in de klas. We zingen het adventsliedje: 'Advent is dromen, dat Jezus zal komen'...Het refrein gaat zo: 'En weer in geuren en kleuren herhalen, wat wij al weten uit oude verhalen'. Geuren en kleuren, wat horen die bij feest realiseer ik mij. Terwijl de geur van de vers gebaken pepernoten van vorige week nog in de klas hangt, brengt de wierooklucht ons nu naar kerst. Als we even later spelen, gaan de zwarte pietenpakjes weer aan en loopt Sint vrolijk door de klas. Ik laat de kerstboom nog even in de doos, die gaan we morgen wel opzetten en eigenlijk liever pas in Januari....