Jarenlang vierde ik kerstfeest met de kleuters en hun ouders in de klas. De enige dag van het jaar waarop we drie keer naar school gingen. Altijd een ontroerende avond waarop de verbondenheid tussen kinderen, ouders en school zo groot was. Ik kon na afloop nooit goed slapen. Alles wat er gebeurd was, de liedjes, het spel, de kaarsjes en de stralende kindergezichtjes, draaide zich als een filmpje steeds weer af voor mijn ogen.
Toen we drie jaar geleden besloten om een kerstwandeling te gaan organiseren had ik dan ook grote twijfels. Hoe zou dat ooit net zo mooi kunnen worden als een kerstfeest in de klas? Ik kon het mij nauwelijks voorstellen. Toch ging ik mee doen met de organisatie, kreeg er zelfs veel plezier in en schreef na afloop een stuk in de krant over de prachtige wandeling door het park en de wijk. Onderweg werden stukjes van het kerstverhaal gespeeld door kinderen van groep 7 en groep 8. Er zong een koortje, de fanfare speelde kerstliedjes, er was een herberg, een stal, een engelendans. En iedereen kon mee wandelen, ook de ouders van kinderen uit de hogere groepen, oma's en opa's, buurtbewoners. Wat mij betreft zouden we het jaar daarop weer een wandeling doen. Het team besliste anders. Het volgende jaar vierden we het kerstfeest met een musical in de kerk. Die avond had een heel andere sfeer. De kleuters kwamen zingend met een lichtje de kerk binnen en dat was het voor hun. Dit jaar besloten we om weer een traditionele viering te doen, net zoals vroeger, in de klas met ouders. In de bouwhoek had ik de stal van Betlehem gemaakt, een soort tent van een aantal kleden die als een afdakje over de hoek heen hingen. Een snoer lichtjes aan de rand en daarbij de engeltjes die we gemaakt hadden maakten het tot een vrolijk geheel. De stal deed de eerst adventsweek dienst als timmerwerkplaats van Jozef. Wat hout, een pot spijkers en een hamer werden daar zeer intensief gebruikt. De rol van engel was ook een favoriete. Groep 5 speelde dit jaar een kerstmusical en twee zussen van meisjes uit mijn groep speelden daarin engelen. Het engelenlied dat de meisjes van hun grote zussen geleerd hadden galmde de hele dag door de klas. Op een ochtend wilde één van de kleuters die als engel in de stal aan het spelen was ook dolgraag even timmeren. Maar daar stak Jozef een stokje voor. Een engel kan niet timmeren, hoorde ik hem zeggen en hij timmerde onverstoorbaar door. 's Avonds zongen de engelen de sterren van de hemel. Maria en Elizabeth legden de handen op elkaars zwangere buiken en voelden elkaars kindje trappelen. Het ezeltje in zijn grijze pyjama droeg Maria op zijn rug. Jozef sloeg bijna op mijn duim, toen ik een spijker even voor hem vast hield. De os hield de pasgeboren Jezus warm in de stal. Schapen en herders kwamen, ook de herbergieren, de hogepriester, Zacharias, de engelen, een hele stal vol blijde enthousiaste kleuters en een klas vol ontroerde ouders. Wat een prachtige kerstviering riep deze juf. Volgend jaar zullen we misschien weer een kerstwandeling doen...Ik moet er nu nog niet aan denken, kan mij niet voorstellen dat enz enz....Hoe vierden jullie kerst op school? Zijn er nog andere manieren? En hoe ervaar je de kerstviering op school, ik ben benieuwd...
ps Fijne kerstvakantie!
Wat weer een prachtig herkenbaar verhaal. Ook wij vieren kerst het ene jaar zus en het andere jaar zo. Maar het traditionele kerstdiner 's avonds komt met grote regelmaat terug. Dit jaar besloot de kerst-commissie ook anders. Het werd een vossenjacht. Een wandeling door het park en de meesters en juffen verkleed als dieren moesten gevonden worden. Terug op het grote plein bij school was er een broodje knakworst, een beker warme choco en voor de ouders een glaasje gluhwein. Ik hou erg van het traditionele kerstdiner, maar ook deze avond was weer een groot succes.
BeantwoordenVerwijderen