Engelen op school

Op mijn nieuwjaarskaart schreef ik dit jaar een gedichtje over engelen. Mensen die je vreugde verdubbelen en je verdriet halveren. Ze waren er voor mij. Maar niet gelijk aan het begin van het jaar....Een paar weken na mijn 50e verjaardag werden wij in maart als team bij elkaar geroepen. De sfeer was gespannen, iedereen voelde dat er iets bijzonders stond te gebeuren en zeker niets leuks. Het zou te maken hebben met de aankomende sluiting van de dependance en de gevolgen daarvan.

Aan het begin van de bijeenkomst werd er een aantal A4tjes uitgedeeld. De namen van de teamleden stonden er in leeftijdsgroepen afgedrukt en aan het eind van verschillende groepen stonden er één of meerdere namen schuin gedrukt. Waaronder mijn naam. Toen ik het zag, sprongen de tranen in mijn ogen. Dit betekende overplaatsing realiseerde ik mij meteen. De bovenschoolse directeur nam het woord en vertelde wat ik al wist. Alle tijdelijk benoemde mensen kregen ontslag en vanwege het leeftijdsbewust personeelsmanagement (mooi scrabble woord) werden er uit verschillende leeftijdsgroepen mensen overgeplaatst naar andere scholen.

Hoera, ik was net 50 en had dus in de groep 50 tot 60 jarigen de allerminste dienstjaren :-( Waar zou ik terecht komen en wilde ik wel naar een andere school na bijna 20 jaar op de Margriet? Nee, dat wilde ik niet en ik nam mij voor om ontslag te nemen. Ik maakte in de maanden die volgden plannen om een speelgoedwinkel te beginnen. Een boerderij thema winkel. Vol enthousiasme legde ik contacten met een zeer bekende Zoetermeerse geitenboerderij. Zij zagen mijn plannen wel zitten en dachten vrolijk met mij mee. Toch bleek de praktijk weerbarstig. Terwijl ik mij al ingeschreven had bij de kamer van koophandel bleek dat de boerderij de vergunningen voor een speelgoedwinkel toch niet rond kon krijgen. Ze zagen er van af.

Op de dag dat ik dat bericht kreeg, kwam op school het bericht dat ik toch kon blijven. Mijn allerliefste kleuter collega, in dezelfde leeftijdscategorie als ik, had besloten ontslag te nemen, dus kon ik blijven.Een engel op mijn pad. En er volgden er meer. Ik kreeg een nieuwe collega om mee samen te werken. Na 15 jaar lang de jongere juf geweest te zijn werd ik nu senior. En gedraag je er naar;-) werd mij opgedragen door Anneke die met pensioen is en die mij al die jaren het leven van een senior juf heeft voorgeleefd.

Mijn nieuwe collega is de tweede engel, zo lief en enthousiast en zo met hart en ziel betrokken bij alles wat er te doen is op school. Als ik aan het werk ben en zij even de klas binnen komt op haar vrije dag wordt ze door de kleuters plat geknuffeld. De derde engel is mijn stagiaire, ik zou niet meer zonder haar kunnen. Ze doet de opleiding zorg en welzijn en is zo super handig en behulpzaam. Voor ik iets gevraagd heb, heeft zij het al gedaan. Stoelen in de kring zetten, lijm potjes vullen, mee buiten spelen. De kleuters zijn dol op haar. Nu is het vakantie en is ze ziek, wat een pech.

Tot slot de rest van de collega's, de één is wat engelachtiger dan de ander, haha. Ik stel mij voor dat een aantal dit stukje wel leest. Zij hebben fantastisch meegewerkt aan het voorbereiden en uitvoeren van de kerst wandeling vorige week donderdag. Hartelijk dank daarvoor beste mensen, rust lekker uit en geniet van de vakantie. Tot volgend jaar!!

Tot slot nog een vraag. Wie was er dit jaar een engel voor jou en op welke manier? Of was je zelf een engel voor een ander? Deel het hier met ons, ter inspiratie voor het komende jaar!