Zoeken in deze blog

zaterdag 19 oktober 2013

Reisverslag deel drie

Waarom duurde het zo lang voor ik weer verder typte aan 'Op reis met de kleuters'? Vroeg ik mijzelf af. Misschien omdat ik het komende stukje van het verhaal, dat ik voor de zomer schreef, zo opsommerig vind klinken, zo niet spannend, zo informatief. Maar goed, op verzoek van verschillende lezers ga ik er nu voor zitten en hoop dat jullie het toch met plezier zullen lezen. Tijdens de reis zijn de kleuters actief, in beweging. Ze spelen veel, buiten en binnen, rennen en gymmen en klimmen en springen, ze rollen en hinkelen en vallen en staan weer op. Zo ontwikkelt de motoriek zich en de oriëntatie in de ruimte. Kleuters doen heel veel indrukken op, beleven veel tijdens uitstapjes, in verhalen en gewoon in het dagelijkse leven, onderweg van huis naar school, in de klas, buiten in de natuur of tijdens het winkelen in het stadshart. Op school is er de ruimte om al die indrukken te verwerken, te ordenen, te begrijpen. Dat gebeurt door spel en door het werken met allerlei, vaak toevallig (vroeger waardeloos, daarna kosteloos, nu toevallig genoemd, bakjes, lappen, bladeren, wc rollen, enzovoort)expressiemateriaal.
Naast het toevallige materiaal is er ook heel veel expressiemateriaal te koop. We zorgen op school voor een rijk milieu wat dat betreft. Hoeken met een afwisselende inrichting, veel soorten papier, teken en verfspullen, klei, bouw en constructiemateriaal, wereldspelmateriaal, scharen, plaksel. Allemaal spullen om vorm te geven aan je eigen beleving, jouw wereld. ' Het is goed zoals jij het doet' leren wij de kleuters. Zo ontwikkelen zij zich tot vindingrijke kleine kunstenaars, vol zelfvertrouwen en initiatief. Betrokken bij waar ze mee bezig zijn, helemaal in het nu. Mooi meegenomen is dat door het tekenen, knutselen, schilderen, de fijne motoriek zich als vanzelf ontwikkeld, en de oriëntatie in het platte vlak. Handig als ze in groep drie gaan leren lezen en schrijven. Spelen doe je soms alleen en heel vaak samen. Gisteren hoorde ik Maud Lucas ten huwelijk vragen in de boekenwinkel die we sinds de kinderboekenweek in onze klas hebben. Een ontroerend moment. Tijdens het spel gebeuren er ook minder aardige dingen. 'Jij was de boef en ik was de baas...' Rollen worden verdeeld en dat levert soms ruzie op. Onenigheid, het weer goed maken, elkaar helpen en troosten. Het hoort er allemaal bij. Zo groeien kleine en soms nog redelijk egocentrische jonge kleuters op tot leuke sociale zesjarigen. Tot kanjers met vaak een witte pet op, leren ze dmv het Kanjerproject. In een kleuterklas is het bijna nooit stil. Er wordt heel veel gepraat, er worden plannen gemaakt,verhalen verteld, vragen gesteld. We lezen prentenboeken, maken zelf verhalen, lezen gedichtjes, raadsels en rijmpjes, voila de taal ontwikkelt zich! We doen veel geluidenspelletjes, leren klankgebaren, zingen zo graag. De auditieve ontwikkeling, een hele belangrijke voorwaarde voor het leren lezen straks (eigenlijk de belangrijkste)heeft onze aandacht. Puzzelen, knippen en plakken, vouwen, zijn belangrijk voor de visuele ontwikkeling. Oeps, wie heeft tot hier door gelezen? Dit bedoel ik dus met niet spannend. Ik vind mijn verhaal een opsomming worden. Hoe kan het beter? Wie heeft een tip? Laat het maar horen in een reactie! En tot ziens bij deel drie van dit verhaal.

10 opmerkingen:

  1. Ik heb het wel helemaal gelezen, hoor! Misschien kun je het meer visueel maken door middel van foto's?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha juf vlindertje, wat leuk zo'n snelle reactie, ik ga foto's opzoeken, dank voor de tip!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. We lezen het echt wel hoor! Gewoon omdat ik direct de kleuterklas voor me zie, en zo graag even met je mee wil kijken.
    Ik heb wel tips, niet voor de inhoud, maar voor de leesbaarheid. Op internet gebruik je liever korte blokjes tekst dan één lap. Maak er meerdere alinea's van, da's mijn tip!
    En ga vooral door met schrijven, dat is ook een tip ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Bianca,

      Ik typ het verhaal in alinea's en op de een of andere manier tovert blogger alles weer aan elkaar vast, vervelend. Zou het met instellingen te maken hebben? Vroeger ging het wel goed ....Ik zal er wat foto's tussen zetten, dat breekt het lange verhaal ook mooi in stukjes.

      Verwijderen
  4. Zo'n heerlijk verhaal lees je echt wel door. Eén en al herkenning waar je energie van krijgt. Ja, zo hoort het kleuteronderwijs te zijn. Dank je wel voor je blog Janny en maak er nog maar meer van dit soort. Tips hoef ik niet meer toe te voegen want die zijn al gegeven en andere tips kan ik niet bedenken. Ga vooral door!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank U, altijd enthousiaste Hanneke ;-) Ik dacht even dat ik het schrijven niet meer nodig zou hebben. Toch merk ik dat het mij ook energie geeft, vooral de reacties, de herkenning geven mij een gevoel van verbondenheid. Wij kleuterjuffen hebben lol in wat we doen en in het delen van waar we mee bezig zijn. Dat doet mij goed ;-)

      Verwijderen
  5. Mooi artikel. Heerlijk en zo herkenbaar om te lezen. Zo zijn kleuters en zo moeten ze genieten. Door te spelen en te ontdekken, zo leren ze het meest. Ga maar gewoon door. Mij lukt het vast niet om zo'n mooi blog te schrijven, dus ik blijf gewoon lezen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank u voor deze goede woorden, ze geven mij energie om door te schrijven :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Een kleuter moet een kleuter kunnen zijn.
    Spelen en betrokken zijn.
    Met jouw blog en alle reacties steunen wij elkaar om lekker door te gaan, vol te houden en te genieten van de reis met "onze kinderen".

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dankjewel Anne-Marie, zo voel ik het ook ! Juist door het spelen en betrokken zijn ontwikkelt een kleuter zich langzaam, in eigen tempo tot een schoolkind.

    BeantwoordenVerwijderen