Waarom blijf ik dan toch juf? Daarover gaat dit blog. Over de hele gewone belevenissen die het leven in een kleuterklas voor mij zo boeiend maken. Het leven met de seizoenen, in het moment, het enthousiasme van kleuters, het plezier. Ik wil ook schrijven over de pijn, het tekort schieten, over wat mis gaat maar vind dat veel moeilijker. Toch ga ik het proberen.
Naast mijn werk als juf schrijf ik graag:Liedjes, verhalen en dus ook dit blog. Als je een liedje nodig hebt, kun je mij mailen, ik schrijf ook op bestelling tegenwoordig!
Tot slot de titel van dit stukje, die eindigt met 'Wie ben jij?' Ik ben daar best nieuwsgierig naar. Wie leest hier mee, ben je een juf, een meester, een ouder, een collega, of ....Dankjewel voor je reactie!
Hallo Jannie,
BeantwoordenVerwijderenleuk om de blog van een "collega" te lezen!
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt; ook ik twijfel al jaren of ik wel op deze manier kleuterjuf wil zijn.
Ik zit inmiddels al 28 jaar in het onderwijs en heb steeds meer moeite met alle rompslomp om het klassengebeuren heen. Dit veroorzaakt zoveel werkdruk dat er weinig tijd voor het echte werk, het bezig zijn met kinderen, er bij inschiet.
Althans, het voorbereiden van leuke dingen voor je groep! Ook het gevoel niet alle kinderen dezelfde aandacht te kunnen geven frustreert enorm. Wat zouden wij, maar vooral de kinderen, gebaat zijn bij kleine groepen, zeker in de onderbouw waar toch de basis ligt voor de rest van de schoolloopbaan.
Maar, zoals jij ook zegt, ook ik beleef nog enorm veel plezier aan "mijn" kleuters en slaat de weegschaal nog door naar de goede kant.
Veel plezier in het nieuwe jaar met je kleuters en ik blijf je zeker volgen!
Hartelijke groet,
Elly
Wie ben jij? Jij bent een mensenmens en ik heb je zo leren kennen.
BeantwoordenVerwijderenWie ben ik, geen kleuterjuf maar iemand die je toevallig tegen het lijf liep op een camping in Bretagne. Ik, moeder van 4 kinderen en momenteel niet werkzaam. Al had ik toch ooit in het onderwijs moeten gaan, bedacht ik achteraf toen ik echt geen zin had om daar de papieren voor te halen. Het is er dus nooit van gekomen. Maar als vrijwilliger bij Natuurmonumenten ben ik wel met kinderen bezig. Ik leer kinderen natuur te beleven. Ik schrijf er over, net als jij schrijft over je kleuterklas. En daar geniet ik van, helemaal omdat mijn oudste kleinkind nu ook al naar school gaat. Wij kunnen elkaar aanvullen... dat is mooi
je schrijft raak en toch luchtig, relativerend maar realistisch.Ook bij mij dwalen die gedachten in mijn hoofd als kleuterleidster in Belgie.Dezelfde frustraties en bekommernisjes.
BeantwoordenVerwijderenNeem een kijkje als je wil op mijn kleuternieuwsblog van mijn school die ik 2 jaar geleden opstartte.Op de blog zie je de mooie kant, naar de ouders toe.Maar eigenlijk zou er ook meer op moeten, een dialoog tussen ouders, kinderen en leerkrachten, als mensen onder elkaar.Maar dat wil niet lukken.Ik zal je blijven volgen.Het is een vitamine om door te gaan en zalf op de wonde als het pijn doet en herkenning van voldoening als het in de plooi valt...www.bloggen.be/kleuternieuws.groetjes, juf Kris beweg opv en muzische vakken
Foekje.
BeantwoordenVerwijderenHeel erg leuk om je verhaal te lezen en ook heel herkenbaar. Heb dit jaar eens een makkie, 22 kleuters, maar daarvoor steeds meer dan 35 en dat is absurd. En dan dit jaar mee doen aan een innovatie traject "slimfit". Ik heb daar zin in. Ja, je gelooft het misschien niet, maar onderwijs is weer leuk. En laat je niet gek maken en luister ook in je klas naar je gevoel. Voor iedereen een heel fijn en werkbaar 2011
Ha Jannie,
BeantwoordenVerwijderenik ben je oude jonge kleuterjuf collega! wat leuk om je verhaaltjes te lezen, het doet me denken aan jaren geleden toen we nog samen werkten en we veel bij elkaar binnenliepen..
als ik je verhalen lees is het net weer even als toen..
Hallo Jannie,
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft erg leuk over kleuters en ik ben het volledig met je eens, in deze tijd wordt het spelend leren vaak vergeten en hangt alles van toetsen aan elkaar, terwijl een kleuter vaak niet te meten is! Vooral het observeren mis ik in deze tijd, het leren kijken naar kleuters en met ze mee gaan op hun ontdekkingstocht. Ik heb zelf een klassenweblog, misschien is het leuk om te lezen, www.dekameleongroep1en2.web-log.nl
groetjes anneke van elburg, basisschool de kameleon te maarssen