Zoeken in deze blog
dinsdag 25 januari 2011
Toetstijd
De ene kleuter zit ingespannen in het toetsboekje te kijken. De ogen van een ander dwalen alle kanten op. Vandaag was het toetsdag. De meeste kleuters vinden het toetsen best interessant. Ze zitten aan een tafeltje en werken in een boekje, dan lijkt het alsof je al best groot bent en dat willen ze graag, groot zijn. Ik had mij voorgenomen om het als een spelletje te brengen. We gaan groep drie spelen. Heel goed luisteren naar wat ik voorlees en dan een streepje zetten onder het goede plaatje. De kleuters doen mee, luisteren, zetten streepjes maar soms weten ze het even niet en vragen aan mij 'Juf, ik weet het niet, wat is een hoef?'Ze zijn gewend aan het stellen van vragen en leren daar zo veel van. Ze zijn er onbevangen in, durven nog vragen te stellen. Ze zijn ook gewend om antwoord te krijgen en nu ineens, heb ik het gevoel dat ik hen in de steek laat. Wat is dit toetsen van kleuters een ontzettend onnatuurlijke manier van doen! Ik heb vooral medelijden met mijn best heel slimme tweetalige kinderen. De één spreekt vloeiend Thais, de ander vloeiend Spaans. Ze spreken ook goed Nederlands maar hun Nederlandse woordenschat is wel kleiner dan die van de andere kinderen. Ook de kleuters die nog niet toe zijn aan synthetiseren, zitten mij hulpeloos aan te kijken als ik zag 'Zet een streepje onder M-U-T-S'. Ze hebben werkelijk geen idee. Ik zeg dat ze toch maar een streepje moeten zetten en dat het helemaal niet erg is, dat ze het niet precies weten maar intussen heb ik het gevoel dat ik hen bedrieg. En voelen zij dat ze tekort schieten, er worden dingen van hen gevraagd die ze nog niet kunnen weten. Hoe lang ga ik hier nog mee door? Wie kan mij uitleggen wat er positief aan Citotoets voor kleuters is? Zijn er scholen waar de Citotoetsen voor kleuters niet gebruikt worden??? Vertel, vertel!!
maandag 17 januari 2011
Stralende maandag
Vanochtend las ik in de krant dat het vandaag blue Monday is. De feestdagen zijn voorbij, goede voornemens blijken moeilijk vol te houden, het is bewolkt en de lente lijkt nog zo ver weg. Veel mensen hebben griep, ook in mijn klas is een kwart van de kleuters ziek thuis. We gaan buiten spelen en als ik even naar binnen loop om koffie te halen, zie ik een goede bekende die bij de gemeente werkt. Ze doet wat afstandelijk, lijkt niet echt blij mij te zien. Ik snap er helemaal niets van. In andere situaties ken ik haar als iemand die altijd zoekt naar verbindingen, hartelijk en enthousiast. Ik ga weer naar mijn kleuters die lekker buiten zijn. Dan komt er een meneer aanlopen, hij maakt een aantal foto’s van de school en ik kijk hem vragend aan. Hij stelt zich voor als de fotograaf van de Postiljon en zoekt de ingang van de school. Ik wijs hem de weg en vraag mij af waar hij foto’s van komt maken. Dan zie ik de wijkmanager van de gemeente door de gang lopen. Op hetzelfde moment komt onze directeur naar mij toe. Jannie, kom je binnen met je klas?! Wat gaat er gebeuren?? Ik denk nog even dat het iets met mijn verjaardag te maken heeft (maar die is pas over een paar weken) en dan, als we net allemaal in de kring zitten, komt er een hele optocht de klas binnen.....De buurtwerkgroep, mensen van de wijkpost, de wethouder, mijn man en kinderen, een fotograaf, nog één en nog één. De kleuters kijken verbaasd om zich heen. Wat gebeurt hier? Dan neemt de wethouder het woord en vertelt dat hij het chapeaubeeldje komt uitreiken. Aan mij, wauw dat is leuk! Hij bedankt mij voor allerlei dingen die ik in de wijk en op school met heel veel plezier doe. Daarna maken we foto’s en gaan we met het hele gezelschap naar de aula waar er voor de kleuters schalen met bananen en mandarijntjes staan. Versierd met een gezichtje, zo leuk. Hebben ze mijn weblog over snoepen gelezen? Voor de volwassenen is er koffie en taart. Ik krijg een prachtige bos bloemen, bloemenzaadjes voor in de kruidentuin, een grappige foto, twee kunstwerken gemaakt door een vriendin en bij dat alles ervaar ik vooral heel veel warmte. Deze uitreiking van het chapeaubeeldje voelt als een warm bad. Al deze mensen om mij heen waar ik met zo veel plezier mee samen werk en leef. Wat een stralende maandag was dit. Een maandag om nog lang met dankbaarheid op terug te kijken. Lieve mensen thuis, in de wijk, op school en van de gemeente, heel hartelijk bedankt dat jullie mij zo in het zonnetje gezet hebben deze maandag. Ik hoop dat we samen nog heel veel verbindende bijeenkomsten zoals deze mee zullen maken.
Op de oorkonde bij het beeldje staat dat ik bij draag aan de veiligheid van Zoetermeer. Wat? Jij bent de allereerste die ergens een fikkie gaat stoken, als je de kans krijgt, merkte een collega die mij goed kent op. Ssssst, niet verder vertellen!
Op de oorkonde bij het beeldje staat dat ik bij draag aan de veiligheid van Zoetermeer. Wat? Jij bent de allereerste die ergens een fikkie gaat stoken, als je de kans krijgt, merkte een collega die mij goed kent op. Ssssst, niet verder vertellen!
vrijdag 14 januari 2011
Naar de NOT
Binnenkort gaan we naar de NOT, dé onderwijstentoonstelling in Utrecht. Ik beschouw het altijd als een gezellig dagje uit. Het begint al in de trein waar duidelijk herkenbare groepjes juffen en een enkele meester in uitgelaten stemming de sfeer bepalen.In de stationshal beweegt een stroom van onderwijsmensen zich richting de jaarbeurs, de overweldigend grote jaarbeurs.
En waar ga je dan kijken, als kleuterjuf? Ik ga graag naar het kinderboekenplein, naar de creatieve uitgevers en naar de plaatsen waar ik bekenden verwacht. Maar dit jaar ga ik ook met een 'missie'.
In onze kleutergroepen hebben wij nog geen digibord en we vragen ons af welk digibord het best bij ons zou passen. Kennen jullie een touchscreen? Ik stel mij voor dat het zoiets is als het beeldscherm dat sinds kort in de AHwinkel het speelhoekje heeft vervangen. Een scherm dat je kunt aanraken met je hand en waarop je dan allerlei spelletjes kunt doen. Op het vliegveld zag ik ook zulke schermen en bij de orthodontist in de wachtkamer. Is er iemand die zo'n screen in haar klas heeft?
Wat kun je met zo'n touchscreen, zou Schatkist met de muis, maar dan zonder muis, er op gespeeld kunnen worden. Dat zou ik wel gaaf vinden. Waar zal ik gaan zoeken naar een digibord/touchscreen? Wat zijn jouw ervaringen met het digibord? Waar ben je enthousiast over?
Ik zou graag wat tips en aanwijzingen krijgen van ervaren digibord kleuterjuffen/meesters bij onze zoektocht op de NOT. Alvast bedankt voor jullie reacties. En wie weet, tot ziens op de NOT!
En waar ga je dan kijken, als kleuterjuf? Ik ga graag naar het kinderboekenplein, naar de creatieve uitgevers en naar de plaatsen waar ik bekenden verwacht. Maar dit jaar ga ik ook met een 'missie'.
In onze kleutergroepen hebben wij nog geen digibord en we vragen ons af welk digibord het best bij ons zou passen. Kennen jullie een touchscreen? Ik stel mij voor dat het zoiets is als het beeldscherm dat sinds kort in de AHwinkel het speelhoekje heeft vervangen. Een scherm dat je kunt aanraken met je hand en waarop je dan allerlei spelletjes kunt doen. Op het vliegveld zag ik ook zulke schermen en bij de orthodontist in de wachtkamer. Is er iemand die zo'n screen in haar klas heeft?
Wat kun je met zo'n touchscreen, zou Schatkist met de muis, maar dan zonder muis, er op gespeeld kunnen worden. Dat zou ik wel gaaf vinden. Waar zal ik gaan zoeken naar een digibord/touchscreen? Wat zijn jouw ervaringen met het digibord? Waar ben je enthousiast over?
Ik zou graag wat tips en aanwijzingen krijgen van ervaren digibord kleuterjuffen/meesters bij onze zoektocht op de NOT. Alvast bedankt voor jullie reacties. En wie weet, tot ziens op de NOT!
maandag 10 januari 2011
Er is er één jarig!
Lang, lang geleden, toen ik zelf mocht trakteren op de lagere school in Luttelgeest maakte mijn moeder de avond van tevoren ieder jaar weer dezelfde traktatie. Een prikkertje met een stukje kaas, een klein knakworstje of een plakje rookworst en een stukje augurk of een zilveruitje er bovenop. Dat was feest, dat hoorde echt bij een verjaardag, een heerlijk hartig hapje. Ik kan mij nog zo goed het feestelijke gevoel herinneren dat hoorde bij die schaal met prikkertjes.
In de jaren dat mijn eigen kinderen op de basisschool zaten, dat was ongeveer tien jaar geleden, was het de gewoonte om een combinatie van een knutsel te maken met daarin of op een hartige traktatie. Vaak iets met fruit of een gebakken broodje met een worstje er in. Onze dochter is vlak voor Sinterklaas jarig, voor haar hebben we wel eens mandarijntjes aangekleed als zwarte pietjes. Ook weet ik nog goed dat ik voor zoon zijn achtste verjaardag achten gemaakt had van twee ringen ananas aan een satéprikker. Vrolijke en redelijk gezonde dingen om uit te delen verzonnen we altijd. En wij niet alleen, dat was de gewoonte op school en daar week bijna niemand van af.
Vorige week was ik dan ook zeer verrast toen er vier kinderen trakteerden, die allemaal in of vlak na de kerstvakantie jarig waren geweest. Alle vier deelden ze snoep uit en niet een klein beetje maar: Een roze koek en een spekje, een plastic zakje met daarin smarties, een dropveter en een lollie, een bekertje vol snoep, dat soort hoeveelheden....Is dit een nieuwe trend? Heb ik iets gemist of niet goed gecommuniceerd? Krijgen alle kinderen fluor bij de tandarts, dus snoepen ze er maar op los zonder gaatjes te krijgen?
Toen ik aan één van mijn jongste collega's vroeg wat zij er van vond, reageerde die vrij laconiek. Ach, bij een verjaardag deel je toch snoep uit, dat deed ik als kind vroeger ook....Ik was verbaasd en ben dat nog steeds. Zal eens kijken wat er over trakteren op de schoolwebsite staat, en misschien een boekje met ideeën voor gezonde traktaties bij Flip de Beer in de koffer doen, dat is wel een aardige hint, toch?
Wat wordt er bij jou in de klas getrakteerd? Heb je nog tips aan mijn snoeperige ouders? Ik lees het graag!
dinsdag 4 januari 2011
Voorleesontbijt, de voorpret...
Vroeger waren we op school soms lang aan het denken over of zoeken naar geschikte voorlezers voor het jaarlijkse voorleesontbijt. Meestal kwamen er mensen dicht uit de buurt: Een dominee, een schooltuinjuf, luizenpluismoeders en zelfs een keer de burgemeester. Op de één of andere manier bekenden van de kinderen. Deze mensen hadden best plezier in het voorlezen maar toch was het meestal veel georganiseer om een aantal geschikte kandidaten op de goede dag bij elkaar te krijgen.
Tot er iemand op het idee kwam om oma’s en opa’s te vragen. We hadden niet ingeschat dat het enthousiasme en het plezier bij kinderen en grootouders zo groot zou zijn. Ik vind het ieder jaar weer ontroerend om te zien hoe liefdevol en aandachtig de oma’s en opa’s genieten van de nabijheid van hun kleinkinderen. En hoe de kleuters vertrouwd zijn met hun grootouders, heerlijk kunnen zijn wie ze zijn.
Op de deur van de klas hangen we een week van tevoren een lijst met lekkere ontbijtideetjes. Poffertjes, fruitspiesjes, krentenbollen, minicroissantjes, beschuitjes, enz...Ouders schrijven hun naam achter het lekkers dat ze mee willen nemen en zo ontstaat er op de ochtend van 19 januari, dat zie ik nu al voor mij, een fantastisch ontbijtbuffet.
Voor het zover is ga ik nog even langs de kinderboekenwinkel om ‘Fiet wil rennen’ te halen. Het prentenboek van het jaar. Misschien kunnen we het boek wel uitspelen met de collega’s?!Enkele jaren geleden hebben twee juffen het boek ‘Kleine kangoeroe’ gespeeld bij het ontbijt, dat was zo ontzettend leuk. Voor ‘Fiet wil rennen’ hebben we een flinke storm nodig. Is er al iemand met een idee? Gaan jullie mee doen met het voorleesontbijt? Kennen jullie in België ook een voorleesontbijt?
Ter inspiratie een leuke website met recensies van kinderboeken, Fiet staat er ook op. Een gezellig voorleesontbijt gewenst!
http://leesfeest.nl/
Tot er iemand op het idee kwam om oma’s en opa’s te vragen. We hadden niet ingeschat dat het enthousiasme en het plezier bij kinderen en grootouders zo groot zou zijn. Ik vind het ieder jaar weer ontroerend om te zien hoe liefdevol en aandachtig de oma’s en opa’s genieten van de nabijheid van hun kleinkinderen. En hoe de kleuters vertrouwd zijn met hun grootouders, heerlijk kunnen zijn wie ze zijn.
Op de deur van de klas hangen we een week van tevoren een lijst met lekkere ontbijtideetjes. Poffertjes, fruitspiesjes, krentenbollen, minicroissantjes, beschuitjes, enz...Ouders schrijven hun naam achter het lekkers dat ze mee willen nemen en zo ontstaat er op de ochtend van 19 januari, dat zie ik nu al voor mij, een fantastisch ontbijtbuffet.
Voor het zover is ga ik nog even langs de kinderboekenwinkel om ‘Fiet wil rennen’ te halen. Het prentenboek van het jaar. Misschien kunnen we het boek wel uitspelen met de collega’s?!Enkele jaren geleden hebben twee juffen het boek ‘Kleine kangoeroe’ gespeeld bij het ontbijt, dat was zo ontzettend leuk. Voor ‘Fiet wil rennen’ hebben we een flinke storm nodig. Is er al iemand met een idee? Gaan jullie mee doen met het voorleesontbijt? Kennen jullie in België ook een voorleesontbijt?
Ter inspiratie een leuke website met recensies van kinderboeken, Fiet staat er ook op. Een gezellig voorleesontbijt gewenst!
http://leesfeest.nl/
Abonneren op:
Posts (Atom)