Zoeken in deze blog

maandag 17 januari 2011

Stralende maandag

Vanochtend las ik in de krant dat het vandaag blue Monday is. De feestdagen zijn voorbij, goede voornemens blijken moeilijk vol te houden, het is bewolkt en de lente lijkt nog zo ver weg. Veel mensen hebben griep, ook in mijn klas is een kwart van de kleuters ziek thuis. We gaan buiten spelen en als ik even naar binnen loop om koffie te halen, zie ik een goede bekende die bij de gemeente werkt. Ze doet wat afstandelijk, lijkt niet echt blij mij te zien. Ik snap er helemaal niets van. In andere situaties ken ik haar als iemand die altijd zoekt naar verbindingen, hartelijk en enthousiast. Ik ga weer naar mijn kleuters die lekker buiten zijn. Dan komt er een meneer aanlopen, hij maakt een aantal foto’s van de school en ik kijk hem vragend aan. Hij stelt zich voor als de fotograaf van de Postiljon en zoekt de ingang van de school. Ik wijs hem de weg en vraag mij af waar hij foto’s van komt maken. Dan zie ik de wijkmanager van de gemeente door de gang lopen. Op hetzelfde moment komt onze directeur naar mij toe. Jannie, kom je binnen met je klas?! Wat gaat er gebeuren?? Ik denk nog even dat het iets met mijn verjaardag te maken heeft (maar die is pas over een paar weken) en dan, als we net allemaal in de kring zitten, komt er een hele optocht de klas binnen.....De buurtwerkgroep, mensen van de wijkpost, de wethouder, mijn man en kinderen, een fotograaf, nog één en nog één. De kleuters kijken verbaasd om zich heen. Wat gebeurt hier? Dan neemt de wethouder het woord en vertelt dat hij het chapeaubeeldje komt uitreiken. Aan mij, wauw dat is leuk! Hij bedankt mij voor allerlei dingen die ik in de wijk en op school met heel veel plezier doe. Daarna maken we foto’s en gaan we met het hele gezelschap naar de aula waar er voor de kleuters schalen met bananen en mandarijntjes staan. Versierd met een gezichtje, zo leuk. Hebben ze mijn weblog over snoepen gelezen? Voor de volwassenen is er koffie en taart. Ik krijg een prachtige bos bloemen, bloemenzaadjes voor in de kruidentuin, een grappige foto, twee kunstwerken gemaakt door een vriendin en bij dat alles ervaar ik vooral heel veel warmte. Deze uitreiking van het chapeaubeeldje voelt als een warm bad. Al deze mensen om mij heen waar ik met zo veel plezier mee samen werk en leef. Wat een stralende maandag was dit. Een maandag om nog lang met dankbaarheid op terug te kijken. Lieve mensen thuis, in de wijk, op school en van de gemeente, heel hartelijk bedankt dat jullie mij zo in het zonnetje gezet hebben deze maandag. Ik hoop dat we samen nog heel veel verbindende bijeenkomsten zoals deze mee zullen maken.

Op de oorkonde bij het beeldje staat dat ik bij draag aan de veiligheid van Zoetermeer. Wat? Jij bent de allereerste die ergens een fikkie gaat stoken, als je de kans krijgt, merkte een collega die mij goed kent op. Ssssst, niet verder vertellen!

4 opmerkingen:

  1. ha Jannie, wat een heerlijk verhaal, ik zie het voor me zoals het ging maandagmorgen! Geniet er van, van de herinnering, van het dankbaar terugkijken. Je komt van de zomer maar fijn een fikkie stoken in de tuin - met marshmellows erbij :-). Doeg Jeannette

    BeantwoordenVerwijderen
  2. oh Jannie, wat toch geweldig. Ik lees het nog een keer met veel plezier!

    En dan zeggen ze dat je leven pas na je 50ste begint :)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja Jannie! ik heb je in de krant zien staan!! hi hi en mn moeder heeft t artikel voor me uitgeknipt, schattig he! groetjes Anna-Ruth

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Na een kleutermusical die ik met de kinderen tgv het grootoudersfeest gebracht had ,kreeg ik na het applaus voor de kinderen zelf ook applaus en een ruiker bloemen van mijn collega's en dat deed mij zoveel deugd.Ik herken dat gevoel om totaal onverwachts eens in de bloemetjes gezet te worden!Ik probeer dan ook mijn collega's vaak onverwacht een compliment of pluimpje te geven.Het geeft " vleugels" aan je dag!

    BeantwoordenVerwijderen