Zoeken in deze blog

dinsdag 9 oktober 2012

Kijk?!

Wie werkt er graag met kleuters? Hoe ging de klassenverdeling dit jaar bij jou op school? Stonden er juffen of meesters in de rij voor de kleutergroepen of keken ze een beetje voor zich uit en staarden naar het plafond of naar hun kopje thee toen de vraag kwam:'Wie wil er dit jaar graag de kleuters?' Tot nu toe begreep ik nooit zo goed waarom veel mensen niet kozen voor het juf zijn in een kleutergroep. Er is in groep 1 en 2 nog zo veel tijd en ruimte om van alles te beleven. Elke dag opnieuw de wereld om je heen ontdekken. In verwondering met de kleuters door de seizoenen gaan. Heel veel vieren, vreugde en verdriet delen. Zingen en muziek maken. Tekenen en schilderen, bouwen en boetseren, spelen met zand en water, appelmoes maken, slakken zoeken, prentenboeken lezen, in de hoeken spelen. Ik kan eindeloos doorgaan met opnoemen waar de kleuters en ik zelf plezier aan beleven. En soms zijn er momenten waarop ik denk. Aha, nu snap ik het. Gistermiddag was zo'n moment. We gingen naar een cursus over het leerlingvolgsysteem KIJk! Ik werd er moedeloos van. Het invullen van al 17 ontwikkelingslijnen op een 7 puntsschaal voor 28 kleuters. Wanneer zou je dat moeten doen? De tijd vinden om al die punten echt te zien? En de belangrijkste vraag voor mij 'Waarom zou je het doen?'Is er een kleuterjuf die om zo'n systeem gevraagd heeft? Heb jij zo'n systeem nodig om iets over een kind te kunnen vertellen? In de krant las ik zaterdag een verhaal over leven in een cultuur van angst of een cultuur van vertrouwen. Daar heeft dit registreren in Kijk!naar mijn gevoel alles mee te maken. Het is zo zielloos, technisch, calculerend. Zo helemaal het tegendeel van wat ik ervaar tijdens een dag op school. Als dit de manier van werken met kleuters wordt, dan snap ik het wel, dat mensen denken, 'laat dat maar aan iemand anders over.' En eigenlijk roep ik HELP, zeg me dat het niet waar is. Dat het mee valt, dat het over gaat, dat het goed komt met de kleuters en met mij ;-)

28 opmerkingen:

  1. Wat zeg je dat goed! Ik wilde je naam, typen, maar kan hem nergens vinden. Herken het helemaal! Vertelde laatst nog aan een vriendin hoe ik geniet van die leeftijd. Dat ik me er zo helemaal voor durf open te stellen omdat zij dat op hun beurt doen. En wat er dan gebeurt is zo mooi.
    De keerzijde is inderdaad dat je voor 30 kleuters iedere scheet moet registeren en alles tot in de details moet weten. Dan ga je dus op een middagje kinderen op één been laten staan, kopje laten duikelen om maar zo'n programma in te kunnen vullen. Terwijl je heel goed weet welke kinderen motorisch nog wat laat zijn in hun ontwikkeling of zelfs een verontrustend beeld laten zien.
    De kunst is om niet cynisch te worden. Ik merk namelijk dat het merendeel van de kleuterleerkrachten hier veel last van heeft en het nut er niet van inziet.
    Fijne blog heb je! Ben je ook al eens bij mij wezen kijken? Ben net gestart met bloggen over mijn kleuterjuffenschap.
    En: Lekker blijven genieten, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha Joyce, mijn naam is Jannie van Maldegem ;-) Het laatste wat ik wil is cynisch worden! Wat ik graag wil is mensen en mijzelf aan het denken zetten over werken met kleuters, waarom doe je wat je doet? En hoe kun je elkaar helpen en inspireren....Tegelijk wil ik graag de verbinding voelen met mensen om mij heen, collega's, ouders, kinderen....Ah, daar kan ik eigenlijk wel een blogje over schrijven! Zo werken reacties zoals die van jou, ze inspireren tot iets nieuws schrijven. Dankjewel en een fijne werkweek gewenst!Wat is het adres van jouw blog?

      Verwijderen
    2. Daar ben ik eindelijk.
      Mijn adres is www.logboekvaneenkleuterjuf.blogspot.com
      Dus. Een hele mond vol.
      Mijn herfstvakantie zit erop. Die van jou ook of heb je de komende week vrij? Ik heb er weer zin in!
      groetjes!

      Verwijderen
  2. Jannie.... HELP. Dit fenomeen is toch al jaren aan de gang, ik heb me als moeder zo vreselijk verzet tegen dit soort bureaucratie.

    En het wordt alleen maar erger.

    Ga jij maar lekker door met genieten, beleven en vooral het kind een kind laten zijn. De wereld is al hard genoeg. En jij red je hier prima uit..... of je roept nog harder HELP de ECHTE JUF verzuipt en gaat actie voeren voor 'doe maar gewoon' in het onderwijs. Gekker kan altijd nog :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ha lieve Grietje, is het al zooooo lang aan de gang??!! Ik hoorde van collega's die op studiereis waren naar Finland dat er daar een ommekeer op gang kwam. Beginnen met vertrouwen was daar het credo, elke dag opnieuw. Ik hoop dat we dat ook in Nederland gaan/blijven doen!En dankjewel dat je mijn Help hoorde! xoxox

      Verwijderen
  3. Ik zou zeggen: jouw stukje versturen naar alle kranten, de papieren leerlingen-vervolgsysteem verscheuren als je ze krijgt en lekker door blijven gaan zoals je doet. Laat ze allemaal de rambam krijgen ! Regels zijn er namelijk ook om geschonden te worden, moet jij toch weten ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, superechte Ienreactie! Juf zijn is ook kunstenaar zijn, las ik pas....Levenskunstenaar ook en dat zijn wij wel. Lekker naar de film en uit eten met jou geven mij weer nieuwe moed en energie en je reacties hier ook! Op 15 november komt het streekblad uit waar ik aan mee schrijf, ik bewaar het voor je!

      Verwijderen
  4. papier kun je dan goed voor de papier mache gebruiken ;D hahaha tis idd ongelovelijk dat we aan een systeem als dit mee zouden willen werken, laat een kind vooral kind zijn en op zijn haar EIGEN wonderlijke WIJZE de wereld verkennen ontdekken aanschouwen besnuffelen creeren voelen proeven ... en vul maar aan
    kus en ♥ natas

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jouw lieve kind is daarvan een super voorbeeld Natas en wij blijven het zelf ook doen, de wereld besnuffelen, hahaha TOUS ENSEMBLE ...Ik heb genoten gisteravond en geniet ook van jouw vrolijke reactie hier, thanx!

      Verwijderen
  5. registreren...maandag genoteerd dat hij het rijmen nog niet goed door heeft, we oefenen wat extra en hup eind van de week heeft hij het licht gezien...Het begint erop te lijken dat we ons eigen hoofd niet mogen gebruiken ;-)

    Heeft er iemand ervaring met het maken van een portfolio met daarin verwerkt de leerlijnen van de onderbouw? Zo kunnen de kinderen zichzelf heel goed laten zien, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik beschouw het plakboek altijd als een soort portfolio. Als je de eerste tekening van een kleuter en de laatste uit dat boek vergelijkt en alles wat je er tussen in, inplakt dan zie je een prachtige tekenontwikkeling/fijne motoriek ontwikkeling. Als je er regelmatig bijschrijft wat een kleuter vertelt, zie je ook veel van de taalontwikkeling....Dat vind ik een fijne manier van registreren!

      Verwijderen
    2. Bordfolio! Je kunt je leerlijnen naar behoeven zelf invullen. Top platform. Niet alleen voor de kleuters. Ik heb nu ervaring, in coronatijd waarin we goed op de hoogte konden blijven van de vorderingen en activiteiten van elkaar.

      Verwijderen
  6. formulieren... Overal kom je ze tegen.. Toen ik nog aan het werk was bij de BSO werden werd er ook van ons verwacht dat we alles registreerde.
    Als er een kind gevallen was en je moest water gebruiken of een pleisterplakken moest er een formulier ingevuld worden.. Waarom was het gevallen, wat heb je er aan gedaan, heb je de ouders er over in gelicht... en nog wat van die vragen.
    Al het eten dat we kochten wat in de vriezer of koelkast moest, moest eerst op temperatuur gecontroleerd worden. AAls je het op tafel legde moest het gecontroleerd worden en ook als je het weer in de koelkast legde..en natuurlijk genoteerd. Niet meer dan twee keer uit de koelkast en daarna moest het weggedooid worden. Maar als je etenswaren weg gooide moest dat ook genoteerd worden.
    Per week moest er genoteerd worden welke activiteiten er gedaan werden..
    En zo hadden we nog behoorlijk wat meer formulieren die ingevuld moesten worden en dan hadden we nog de piramide formulieren die over de kinderen ingevuld moesten worden...
    Overuren werden niet uitbetaald dus eigenlijk moest je de formulieren tijdens werktijd invullen.. Nou ik niet.. Dan maar wat overuren die niet betaald werden...
    Door de formulieren was er geen tijd meer voor de kinderen...
    ZO jammer, want daar ben je er toch voor... Voor de kinderen.
    Juist die kleuterjaren zijn zo leuk en Oh zo belangrijk.
    Het is de basis van het hele schoolleven van een kind.
    Daar moet het kind leren dat het leuk is om naar school te gaan. Dat het veilig is op school en dat er zo veel meer is dan alleen maar in de klas zitten...
    Die juffen en meestesters die op de kleuterklassen staan die doen het!!!
    Ik hoor en zie als ouder veel liever een juf die heerlijk met de kinderen in het park gaat bekijken hoe de nootjes in de bomen groeien en hoe het nu is met het vogelnestje of een juf die met plastictassen vliegers maakt, of heerlijk de hele gang onder de behangerslijm heeft, fruit met ze schilt kort om MET de kinderen bezig is dan een juf die het allemaal van eeen afstandje bekijkt en steeds in de papieren zit te schrijven..
    Het is ook nog eens zonde van al die bomen die er voor gekapt moeten worden.. ;o) Laat die maar lekker staan om er een boomhut in te maken. :o)
    Lieve juf Jannie blijf heerlijk wie u bent.. En laat de formulieren maar voor wat ze zijn...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha lieve Sandra, zag je mij met de plastic zak vliegers op het plein vanmorgen ;-) Dankjewel dat je het ziet,en er iets over op schrijft. Het doet mij zo goed om te merken dat ouders ook met mij delen wat hen beweegt, wat zij belangrijk vinden. En wat jij schrijft over veiligheid en zelfvertrouwen, daar geloof ik ook helemaal in! Een boomhut, dat zou ik zo gaaf vinden, superidee!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik probeer terug te gaan naar de tijd van Juffrouw Boon. Wat een zalige kleutertijd heb ik gehad. Juf Boon had een hoek met allemaal kussens van oude banken en daar mocht je heerlijk op liggen/zitten/hangen als ze voor ging lezen. Want zei Juf Boon; je fantasie werkt het beste als ze alle ruimte heeft. Juf Boon nam je op schoot als je huilde, Juf Boon gaf je een dikke knuffel en een dikke kus, Juf Boon hield niet van gymen maar liet ons rennen door het net gemaaide gras achter de school (met toestemming van de boer want zijn zoon zat in mijn klas!!) of het net gehakselde maisveld. Als ze zin had liepen we zingend door de school of in de polonaise over het plein. Zodra het eerste vlokje sneeuw viel stonden de kleuters van Juf Boon al buiten. Ik kan me niet voorstellen wat er van Juf Boon was geworden als ze formulieren in had moeten vullen.....dan had ik vast een hele andere kleutertijd gehad. Jaloers keek ik uit het raam toen ik naar de eerste klas moest....nachten liggen huilen om Juf Boon. Wat een feest was het toen ik in de zesde klas zat en de Juf mee bleek te gaan op schoolkamp! Zo groot als we ons toen voelde, zo klein waren we weer. Ja een boomhut gebouwd met Juf Boon en tijdens het kampvuur speelde ze een Russische zangeres. Onbetaalbare herinneringen. Toen ze een aantal jaren later overleed stond er een file aan oud-leerlingen en allemaal met dezelfde fijne herinneringen. Gelukkig zijn er nog "Juffrouw Boon" juffen maar kunnen die wel blijven bestaan?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Beste Dagmar, jij kunt ook een blog of een boek gaan schrijven! Ik zie het helemaal voor mij hoe heerlijk jouw kleutertijd geweest is. Je fantasie werkt het best als ze de ruimte krijgt, prachtig!!! Ik hoop dat ik de kleutertijd van jullie lieve dochter ook bijna net zo bijzonder kan laten zijn....Alleen die Russische zangeres, daar maak ik een danseres van okay ;-) Hartelijk bedankt voor je reactie hier, doet mij erg goed!

      Verwijderen
    2. Ja, want ik ben er zo eentje en draai al 28 jaar mee in de wondere gekke kleutermallemolen!

      Verwijderen
  9. Ja, waarom komen we niet in verzet? Om de simpele reden dat het door de inspectie verlangd wordt dat alles opgeschreven wordt en onze directeuren bang zijn voor een negatief oordeel over de school.Misschien toch binnen je eigen school gaan bespreken dat kleuters echt anders zijn dan grotere kinderen. Lees Het Jonge Kind , met daarin het artikel van Sinie Goorhuis.Misschien moet Sinie ons vertellen hoe we om moeten gaan met de inspectie.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zal Sineke Goorhuis een mail sturen met mijn stukje en haar om reactie vragen!

      Verwijderen
    2. anneke van elburg17 oktober 2012 om 21:37

      inderdaad is de grote papierwinkel te danken aan Den Haag, en o ja jongens het wordt dan straks een stuk duidelijker hoever het kind is. De echte kleuterjuffen konden dat ook zonder en wisten meestal precies waar het kind stond en anders even observeren tussen de bedrijven door.Prof sineke Goorhuis kan hier ook niets aan veranderen, want ze weten het in den Haag veel beter.

      Verwijderen
    3. Dat is de reden! Jammer dat de inspectie niets van kleuters begrijpt.

      Verwijderen
  10. En nu ben ik geen kleuterjuf meer... nog wel werkzaam op school tot ik wat anders heb gevonden. Dat zal moeilijk worden als je boven de vijftig bent......
    Het werken in de kleuterklas is zo anders geworden.Inspectiebezoeken,handelingsplannen/groepsplannen. Ik genoot altijd van het inrichten van de klas,ben een verzamelaar en dat was handig om de hoeken te verrijken. Dol op boeken en de kamishibai. Meespelen en dan zelf het kind spelen.
    Veel, heel veel voorlezen en vertellen. Tijd hebben voor een praatje/stimulans/compliment voor elk kind. En ja de administratie kwam voor mij op de tweede plaats. Als de klas perfect en klaar was om in te spelen en werken dan was de dag allang om. Wat je vroeger op een vel per kind schreef staat nu om talloze vellen papier.
    Ik stap uit de trein van het nieuwe kleuteronderwijs.....jammer!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties

    1. Helaas, helaas, ik moet/ hoef/ mag nu nog 18 dagen werken in groep 1. Tot vorig jaar groep 2. Daarna ga ik met pensioen. Fijn maar ook jammer. Ik wordt 65 en het gaat zwaar vallen. En dan bedoel ik waar iedereen over schrijft' die papieren kinderen '. Niet de dagelijkse vreugde die ik ervaar als ik met de kinderen speel en werk. Bovenstaande roep ik steeds, maar er komt steeds meer papier bij. Waarom? Om de kastplanken te vullen met bewijzen? Vertrouwen hebben daar gaat het om. Vertrouwen in de toekomst en de kinderen en de juf. Als dat samengaat kom je heel ver.
      Ik lees graag de stukjes van Thea. Op onderstaande link kan je je aanmelden.
      Veel succes iedereen en ik hoop dat de minister ook eens vertrouwen krijgt in de mensen die in de praktijk met en voor kleuters werken.

      Thea van Eijk-Looijmans


      Vind je mijn E-Bulletins interessant om te lezen?
      Wil je anderen graag een plezier doen?
      Geef ze dan deze link door:
      http://www.motoriekenleerproblemen.nl/Inschrijven.html

      Verwijderen
    2. Beste juffen, dank voor jullie reactie en heel veel sterkte met het wennen aan een nieuwe periode in jullie leven. Ik weet niet hoe lang ik nog juf zal blijven, wat ik wel weet is dat ik graag zal blijven schrijven over wat ik beleef en dat ik jullie reaties daarop zeer waardeer.

      Verwijderen
  11. Ik kan me niet helemaal vinden in wat je schrijft. Ik denk dat er een groot verschil tussen 'echte' kleuterjuffen (zoals ze hier ook genoemd worden) en de nieuwe generatie kleuterjuffen. Op onze school werken we ook met KIJK! en ik zie dat als een verrijking: een uitgangspunt waarmee je concreet kunt zien in welke stappen je een kind kunt helpen dat vastloopt, door de vorige mijlpalen erbij te pakken. Een rijke leeromgeving, inderdaad al die hoeken, de seizoenen in de klas halen, materialen waarmee de kinderen zelf kunnen ervaren hoe iets in elkaar zit, verhalen, zingen, enz., dat is en blijft het allerbelangrijkste. De meeste kinderen ontwikkelen zich prima, soms in sprongen maar dat mag. Over die kinderen hoeven we echt niet alles pietluttig te gaan bekijken, we kunnen dan het vertrouwen hebben dat hun ontwikkeling ongeveer klopt met hun leeftijd. Juist de kinderen over wie je je zorgen maakt, kun je met KIJK! 'inzoomen' en zo kun je concreet maken waardoor het komt dat je misschien dat gevoel hebt dat een kind vastloopt in z'n ontwikkeling. Dat vind ik zelf, vooral naar ouders toe, heel prettig. Ik (en met mij veel meer jonge kleuterleerkrachten) heb namelijk niet die zelfverzekerdheid qua observeren en inzicht in de kinderen zoals veel collega's die al langer meedraaien dat wel hebben.
    Ik zie het als een lastige maar vooral heel mooie uitdaging om 2 dingen te combineren: laat de kleuter kleuter zijn maar speel ook in op veranderingen in de maatschappij, want die zijn er nu eenmaal. Dat zit 'm niet alleen in Den Haag denk ik.
    Wat ik nog wel even wil zeggen: als ik lees hoe leerkrachten vroeger het kleuteronderwijs beleefden kan ik wel heel goed begrijpen dat de huidige systemen onprettig aanvoelen. Maar wij van de jonge garde weten niet beter...
    Hartelijke groet van Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi,
    Ik ben echt jong (26), echt kleuterjuf (in Bunschoten), en heet echt Corrie :-)
    Ik kom oorspronkelijk uit Echteld, bij Tiel, en woon nu in Bunschoten. Ik heb geen idee waar je me van zou kunnen kennen...?
    Groetjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ha, Corrie, i'm so sorry! Dat was dan een hele foute inschatting van mij! Hartelijk bedankt voor je reactie en nee hoor ik ken je niet ;-) Veel plezier bij je werk als kleuterjuf en bedankt voor het meedenken/schrijven!

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Is goed hoor, geen probleem.
    Dankjewel en hetzelfde voor jou!
    Heb je tweets even doorgelezen, je lijkt me een inspirerend persoon. Echt leuk om collega's tegen te komen op Twitter. Groetjes

    BeantwoordenVerwijderen