Vanochtend vierden wij alvast het afscheid van de oudste kleuters uit onze groep. Iedereen had iets lekkers meegenomen en in de schooltuin waren de picknick tafels vrolijk gedekt. In een lange optocht liepen we naar de tuin. De zon scheen en de stemming was uitgelaten. Gaan we naar de speeltuin? Vroeg een van de allerjongste kindjes. De schooltuin was iets heel nieuws voor hem. De oudste kleuters kennen de weg en als we stoppen bij de kastanjeboom waar we elke week even stil staan, dan weten zij precies te vertellen hoe het uitzicht boven hun hoofd de afgelopen weken veranderde. We lopen door en zien uit de verte al overal gekleurde ballonnen hangen. Als er voor iedereen een plekje is gevonden klinkt al snel de vraag: 'Mogen we beginnen?' Ja, natuurlijk mag dat! Ontbijten om 9.15 uur is best laat voor kleuters.
De krentenbollen, fruitspiesjes en kaasstengels verdwijnen als sneeuw voor de zon. er zijn vele smaken pakjes drinken, en na een half uurtje smikkelen en genieten van de lekker etende kleuters is het tijd voor een verrassing. Er wordt een kring gemaakt, er wordt een prachtig lied gezongen en dan is er een cadeau. Een enorm grote doos, die Rianne en ik samen uit gaan pakken. Ik heb alle veel afscheidscadeaus voorbij zien komen en elk jaar weer ben ik blij verbaasd over de creativiteit en betrokkenheid van ouders bij hun kleuters op school.
De kinderen die nu naar groep zeven gaan, maakten met elkaar een film, waar ze allemaal een rol in hadden. We kregen al eens een bijtjeskrant, vol nieuws over onze groep. Er hangen prachtige foto's en kunstwerken van vorige jaren in de klas. Het cadeau dat wij vandaag kregen was weer volstrekt uniek en zo gaaf gemaakt. Bijna elke week doen wij wel spelletjes in de binnen-buitenkring. Dus hadden een aantal ouders bedacht om die kring na te maken. Een kleine doos in een grote doos. Op de wand van de kleine doos staan de jongste kleuters,in de binnenkring,ze zwaaien de oudsten uit, zij blijven. In de grote doos zijn allemaal gele deuren gemaakt (onze klasdeur) en op elke drempel staat een oudste kleuter. Klaar om te vertrekken naar de volgende groep, in de buitenkring dus. Wauw zeg, dit zou Frank moeten zien, was mijn eerste gedachte bij dit cadeau. Hij is de schoolbegeleider van wie wij het cooperatief leren, waar de binnen-buitenkring een werkvorm van is, geleerd hebben. Ik zal de link van dit stukje naar hem mailen. De groeten van de Margrietjes Frank, we missen je ;-)
Vanochtend vierden wij alvast het afscheid van de oudste kleuters uit onze groep. Iedereen had iets lekkers meegenomen en in de schooltuin waren de picknick tafels vrolijk gedekt. In een lange optocht liepen we naar de tuin. De zon scheen en de stemming was uitgelaten. Gaan we naar de speeltuin? Vroeg een van de allerjongste kindjes. De schooltuin was iets heel nieuws voor hem. De oudste kleuters kennen de weg en als we stoppen bij de kastanjeboom waar we elke week even stil staan, dan weten zij precies te vertellen hoe het uitzicht boven hun hoofd de afgelopen weken veranderde. We lopen door en zien uit de verte al overal gekleurde ballonnen hangen. Als er voor iedereen een plekje is gevonden klinkt al snel de vraag: 'Mogen we beginnen?' Ja, natuurlijk mag dat! Ontbijten om 9.15 uur is best laat voor kleuters.
De krentenbollen, fruitspiesjes en kaasstengels verdwijnen als sneeuw voor de zon. er zijn vele smaken pakjes drinken, en na een half uurtje smikkelen en genieten van de lekker etende kleuters is het tijd voor een verrassing. Er wordt een kring gemaakt, er wordt een prachtig lied gezongen en dan is er een cadeau. Een enorm grote doos, die Rianne en ik samen uit gaan pakken. Ik heb alle veel afscheidscadeaus voorbij zien komen en elk jaar weer ben ik blij verbaasd over de creativiteit en betrokkenheid van ouders bij hun kleuters op school. 
De kinderen die nu naar groep zeven gaan, maakten met elkaar een film, waar ze allemaal een rol in hadden. We kregen al eens een bijtjeskrant, vol nieuws over onze groep. Er hangen prachtige foto's en kunstwerken van vorige jaren in de klas. Het cadeau dat wij vandaag kregen was weer volstrekt uniek en zo gaaf gemaakt. Bijna elke week doen wij wel spelletjes in de binnen-buitenkring. Dus hadden een aantal ouders bedacht om die kring na te maken. Een kleine doos in een grote doos. Op de wand van de kleine doos staan de jongste kleuters,in de binnenkring,ze zwaaien de oudsten uit, zij blijven. In de grote doos zijn allemaal gele deuren gemaakt (onze klasdeur) en op elke drempel staat een oudste kleuter. Klaar om te vertrekken naar de volgende groep, in de buitenkring dus. Wauw zeg, dit zou Frank moeten zien, was mijn eerste gedachte bij dit cadeau. Hij is de schoolbegeleider van wie wij het cooperatief leren, waar de binnen-buitenkring een werkvorm van is, geleerd hebben. Ik zal de link van dit stukje naar hem mailen. De groeten van de Margrietjes Frank, we missen je ;-)
De schooltuinen....
BeantwoordenVerwijderenEen heerlijke plek om naar toe te gaan...
Elke week er even tuinieren, maar zeker ook voor deze leuke dag.
Geweldig toch hoe er iedere keer ouders zijn die wat lekkers weten te maken en mee te geven om er een gezllige en geweldig moment van te maken. Momenten om nooit te vergeten.
Dit keer kon ik er helaas niet bij zijn, maar met de mooie foto's en het geweldige verhaal was ik er stiekem toch even bij.
Lars heeft er ook heel erg van genoten. En kwam er helemaal vol van thuis...
Dat de schooltuinen og maar heeeeeeeel lang mogen blijven bestaan zodat er veel kinderen (en volwassenen) kunnen blijven genieten van deze prachtige natuur.