Paasontbijt

Voor de begrafenis van Anine heb ik op school nog ontbeten met de kleuters. Het paasontbijt is een traditie waar de kleuters zich op verheugen. Het liefst zou ik stilletjes zitten kijken naar al die kinderen die hun eigen broodjes smeren, hun eitjes pellen en heel snel heel veel broodjes naar binnen werken of eindeloos langzaam zitten te genieten van een croissantje of een beschuitje met 5 plakjes kaas ;-)

Na de begrafenis was ik nog een uur in de klas en had eigenlijk nergens meer zin in.Ik stelde voor om de restjes van het ontbijt naar de eendjes in het park te gaan brengen. Dat hoefde ik maar een keer te zeggen, naar de eendjes is altijd een succes. In het park herinneren de kleuters zich de vorige keer dat we hier waren, toen lag er ijs en hebben we heerlijk gegleden op de slootjes. Als alle brood op is, vraagt er iemand:'Zullen we nu naar de natuurspeelplaats gaan?' Ach, ja laten we het doen! En daar gaan we, over de bruggetjes zonder leuningen, het is spannend en tegelijk zo leuk!

We spelen nog even in en rond de wilgentenenhut en dan is het de hoogste tijd om weer naar school te gaan. Als het mooier weer wordt gaan we hier weer spelen spreken we af en ik verheug mij er nu al op.