Wat is van waarde?

Ik kwam rond 22.00 uur 's avonds thuis en wilde de voordeur open doen. Dat ging niet. Aan de binnenkant zat de deur blijkbaar op het nachtslot. Er brandde geen licht en de gordijnen van de slaapkamer waren dicht.

Huh, was mijn eerste reactie, ben ik buiten gesloten? Waarom? Wat is er aan de hand met mijn Jan? Ik belde aan maar kreeg geen reactie. In mijn zak zaten kastanjes (het was oktober) die gooide ik tegen het slaapkamer raam, en ik hoopte dat Jan het gordijn open zou doen en uitroepen 'Oeps, sorry, per ongeluk de deur op slot gedaan' maar nee ook dat gebeurde niet. Ik belde naar de huistelefoon en naar de mobiele telefoon van Jan. Die laatste doet hij alleen maar aan als hij iemand wil bellen, dus ik wist al dat ik weinig kans maakte dat ik hem daar mee zou bereiken en dat klopte. Stil was het en bleef het.

Ik werd ongerust en na een poosje twijfelen, wat te doen, ben ik naar de buren gegaan. Daar was het donker, niemand thuis. Toen naar de buren een huis verderop. Zij deden open en vroegen of ik al om het huis heen gelopen was en bij de tuindeur had gekeken. Nee, dat was nog niet in mij op gekomen. Ik liep om het huis heen, de donkere tuin in en toen ik dichterbij kwam, zag ik de tuindeur op een kier staan. Nog steeds dacht ik aan Jan, wat was er aan de hand? Was hij niet goed in zijn cocosnoot geworden en gaan dwalen? Ik was ineens zo ongerust, durfde niet naar binnen, rende bibberend naar de buren en bonsde op hun raam.

De buurvrouw kwam snel naar buiten en gaf mij een arm, samen liepen we de tuin in en gingen door de openstaande deur naar binnen. We deden een lamp aan en in een oogopslag werd duidelijk wat er aan de hand was. Er was ingebroken. 'Oh', riep ik reuze opgelucht: 'Het is een inbraak.' Er was niets aan de hand met mijn Jan. Vijf minuten later kwam hij thuis van een vergadering en samen inspecteerden we het huis. Overal stonden kastjes en laatjes open. De inhoud van veel van de bakjes en doosjes en zakjes uit die kasten lag verspreid op de grond.

Ik was vooral verbaasd en stelde mij voor dat deze inbreker wel heel teleurgesteld moest zijn geweest bij het doorzoeken van ons huis. Papier, heeft hij (sorry, ik kan mij geen mevrouw voorstellen die met een koevoet een klein raampje forceerde en daardoor naar binnen klom) gevonden, boeken, kaarten, schriftjes, tekenpapier, briefpapier, heel veel pennen, potloden, schaartjes, plakboeken, kranten, tijdschriften, doosjes met lieve hebbedingetjes, kaarsjes en bloemenvaasjes, een verzameling glazen flesjes en potjes, bloemen en groentenzaden en lapjes stof en batikkleden, beeldjes en stenen en gedichtjes....En ga zo maar door.

Oeps, dit is wel een erg lange inleiding geworden op waar ik eigenlijk over wilde schrijven: Het magazijn in onze klas. Dat doe ik morgen dan maar!